W tym roku przypada 80. rocznica rozpoczęcia likwidacji częstochowskiego getta. W nocy z 21 na 22 września 1942 r. teren getta otoczyły niemieckie oddziały policyjne oraz oddziały policji pomocniczej. Podczas całej akcji przeprowadzono selekcję ludności żydowskiej na obecnym placu Daszyńskiego. Całą operacją zarządzał szef policji i SS w dystrykcie radomskim, dr Herbert Böttcher. Na początku lata 1942 r, częstochowskie getto zamieszkiwało około 50 tysięcy osób.
Niemcy akcję likwidacji getta zakończyli 8 października. Podczas operacji żołnierze niemieccy przeprowadzali selekcję ludności w wyniku, której 38 250 Żydów wywieziono do niemieckiego nazistowskiego obozu zagłady Treblinka II, a 2 tys. osób rozstrzelano i pochowano w masowych grobach przy ul. Kawiej 20 i 22. W samym mieście pozostawiono około 5–6 tys. osób, które zostały przydzielone do wykonywania prac przymusowych. W listopadzie 1942 r. w utworzono tzw. „małe getto”, które obejmowało następujące ulice w rejonie Starego Rynku: Jaskrawska, Nadrzeczna, Garncarska, Kozia, Senatorska i Mostowa.
Mieszkańcy „małego getta” pracowali w fabrykach przemysłu zbrojeniowego oraz w warsztatach rzemieślniczych. Należy podkreślić, że w „małym getcie” panował wyjątkowo brutalny terror. Okupanci niemieccy losowo wybierali Żydów, których to następnie rozstrzeliwali. W latach 1942–1943 zginęło w ten sposób 850 Żydów. Istotnym wydarzeniem w „małym getcie” było zawiązanie się struktury Żydowskiej Organizacji Bojowej.
Getto w Częstochowie niemieccy, hitlerowscy okupanci utworzyli 9 kwietnia 1941 roku – rozporządzenie wydał Stadthauptmann Richard Wendler. Getto objęło w dużym stopniu teren przedwojennej dzielnicy żydowskiej.
(MM)
